Dane dotyczące cen lokali mieszkalnych w Polsce

W pierwszych dniach lipca, GUS za pośrednictwem swojej platformy, udostępnił dane dotyczące rynku nieruchomości w Polsce. Temat jest aktualnie bardzo gorący, z uwagi na rosnące z każdą podwyżką stóp procentowych, problemy z wzięciem kredytu na nieruchomość. Rosnąca inflacja dodatkowo pogarsza sprawę, a same ceny mieszkań i domów nie maleją… bynajmniej nie malały w pierwszym kwartale bieżącego roku.

Lokal mieszkalny wg ustawy: samodzielnym lokalem mieszkalny, w rozumieniu ustawy, jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb, przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych.

Gdzie nieruchomości podrożały najbardziej?

Zgodnie z powyższą mapą największe wzrosty w cenach możemy odnotować w województwach zachodniopomorskim (17,8%), dolnośląskim (15,6%) i śląskim (14,6%). Wysokie wyniki zanotowane zostały także w województwie małopolskim (14,5%) i mazowieckim (14,2%).

Gdzie nieruchomości zdrożały najmniej?

Najniższe wzrosty możemy odnotować w województwie podkarpackim (7,3%), kujawsko-pomorskim (7,9%) i lubuskim (9,7%).

Możemy tutaj zauważyć, że nie występuje tutaj reguła lokalizacyjna, która dzieliłaby Polskę na rejony droższe i tańsze. Ceny wynikają tutaj z lokalnych uwarunkowań, perspektyw i przyciągania dużych miast.

Średni wzrost dla Polski wynosi 13,6%.

Jak prezentują się wzrosty względem poprzednich lat?

W omawianym raporcie, GUS udostępnił także informacje porównawcze, w których przedstawia ceny w odniesieniu do roku 2015.

Wzrost względem roku 2015 jest bardzo duży. Dla przypomnienia i porównania przytoczymy tutaj fragment raportu cen paliw za ostatni tydzień 2015 roku:

“W ostatnim tygodniu 2015 roku średnio płaciliśmy za benzynę Pb 95 4,19 zł, a za olej napędowy 4,08 zł. Zawierająca więcej oktanów Pb 98 kosztowała 4,54 zł, a tankujący gaz płacili 1,99 zł.”

money.pl

Kwartalne zmiany cen lokali mieszkalnych w stosunku do okresu poprzedniego

Na wykresie widać, jak rosną ceny nieruchomości względem poprzedniego okresu. Zmiany te bywały naprawdę spore i często nie były współmierne do samej inflacji, która panowała w danym czasie. Nieruchomość stawała się coraz bardziej luksusowym dobrem, którego przeciętny obywatel nie odbierał w taki sposób z uwagi na niskie stopy procentowy i stosunkowo dużą zdolność kredytową w zestawieniu z realnym stanem finansowym gospodarstwa domowego.

Największe załamania przyszły w tym roku, natomiast w obliczu tych wszystkich negatywnych informacji można szukać także pozytywnych przesłanek. Rynek jest ciągle żywy, a prawo popytu i podaży nieustannie i wzajemnie się regulują. W związku z osłabionym popytem, który wynika z niższej zdolności kredytowej obywateli i wyższymi kosztami życia,